Ontwaken

Wakker worden is de tweede fase van de natuurlijke groei van de mens. Het is simpelweg het leren kennen van de aard van ons bestaan. Wakker worden is dus niet gewoon een vreemde en mysterieuze religieuze ervaring die alleen voor sommigen beschikbaar is, maar het is voor iedereen toegankelijk. Wij zijn in wezen al volledig bewust en wakker. Dit kent geen grenzen. Jouw ware aard is dichter bij jou dan de identiteit die je beweert werkelijk te zijn. Bewustzijn is de absolute waarheid van het universum. Wat de wetenschap zegt, is dat bewustzijn essentieel is. Wat is wakker worden eigenlijk? Als je het de ware zelf noemt, het levende, het valse of de essentie van Boeddha, het kosmische pad, het bewustzijn van Christus, het maakt eigenlijk niet uit. In deze film zullen we het "wakker worden" noemen. Wakker worden is niet het bezit van een religie. Wakker worden of het besef van bewustzijn is als wakker worden uit een droom. De droom van jouw persoonlijkheid in het toneelstuk van je leven, en via onze persoonlijkheid communiceren we met de wereld, zowel in vreugde als in pijn. We leven een dualistische ervaring tussen leven en dood. We draaien rond in de wereld, vasthoudend aan personages, gedachten, emoties en gevoelens. Goed en slecht. Vrede en oorlog. Licht en duisternis. Leven en dood. Wanneer we ontwaken, ontdekken we dat we de personages niet waren. De uitnodiging in deze film is om rechtstreeks in contact te komen met je ware zelf. Ontdek direct, niet mentaal... wie ben je?

We zullen deze uitnodiging op verschillende manieren herhalen. Wanneer je probeert te begrijpen wat je bent, laat alles dan zoals het is. Beweeg je geest niet om iets te creëren of een antwoord op mentaal niveau te vinden. Maar sluit je geest niet volledig af. Probeer simpelweg in contact te komen met je wezen. Bewustzijn van niets. Wakker worden is het oplossen van de problemen van de wereld vanuit elk perspectief. Alle problemen van de wereld liggen in de illusie. De fundamentele illusie van de geest. En deze illusie ligt in het beperken van de mogelijkheden van jouw persoonlijkheid. Wanneer we leven vanuit het perspectief van het kleine, gescheiden zelf, gaat dit altijd gepaard met een gevoel van ontevredenheid. Dit kan variëren van een grote ontevredenheid, zoals een schok, tot gewoon een vage, subtiele onvrede... "Er is iets mis. Er is iets wat ik mis." Zelfs in momenten van plezier en succes in de wereld, zelfs wanneer ik in een goede relatie ben, als ik een pauze of wapenstilstand krijg, komt dit altijd met een gevoel van ontevredenheid, zoals ik ben geïsoleerd van anderen of gescheiden van iets. Dit gevoel dat veel mensen ervaren kan ons stimuleren om wakker te worden van het kleine, gescheiden zelf, dat van nature gevuld is met de angst voor afscheiding. Dit beperkte personage heeft de neiging om vast te houden aan wat het wil. Het is een reeks conditioneringen die verlangen naar wat het wil of vermijden wat het niet wil. Het is een voortdurend proces van het principe van genot, het volgen van plezier en het vermijden van pijn.

En als we geloven dat we die personages zijn, lijden we en zal ons lijden voortduren in de wereld. De wereld wordt een weerspiegeling van het ego-bewustzijn. De voordelen van wakker worden zijn dat het jouw lijden en dat van anderen om je heen vermindert.

Begrijp dat geluk en vrede, waar we naar verlangen, nooit in de objectieve ervaring kunnen worden gevonden. Het kan niet worden geboden door dingen, materie, activiteiten of relaties. Ik stel voor om dit duidelijk te begrijpen in plaats van je hele leven te besteden aan het zoeken naar bevrediging waar het niet gevonden kan worden. Degene die deze film bekijkt, doet precies dit omdat ze hebben begrepen, of op zijn minst gevoeld, dat geluk en vrede niet in de objectieve ervaring kunnen worden gevonden, en zijn begonnen aan de reis om hun ware zelf te ontdekken. Het is het belangrijkste onderzoek dat een persoon doet over wat ons geluk garandeert. Natuurlijk is de grootste vraag in mijn leven, en ik denk dat ik op een dag antwoorden zal vinden, "Wat is eigenlijk de zin?" "Wat is de zin van het leven?" En ik was sterk verrast dat de zin van het leven totaal geen verband hield met wat ik deed. Het was niet de baan. Het was niet mijn carrière. Het had niets te maken met het materiële leven. Dit zijn aspecten van het leven, maar niet het doel ervan. Ik realiseerde me en begreep dat het doel van mijn leven was om te ervaren, uit te drukken, te demonstreren en tevreden te zijn met wie ik ben en wat ik ben. Ik denk dat de grootste vraag die velen zich stellen is een vraag die zelden iemand zichzelf stelt of beantwoordt.

De grootste vraag in het leven, vanuit mijn perspectief, is "Wie ben ik?!" "Wie ben ik?!" Ben ik gewoon een materieel wezen zoals een vogel in de lucht of een vis in de zee? Misschien meer ontwikkeld, maar gewoon een materieel wezen. Geboren, leef ik, en ik zal sterven. Dat is het begin en het einde. Of misschien ben ik meer dan dat? Is het mogelijk dat ik gewoon een spiritueel wezen ben in een materiële ervaring? Elke ervaring in je leven heeft je naar deze kosmische vraag geleid. Wie ben jij? Laat je geest niet op zoek gaan naar een antwoord. Laat alles zijn zoals het is. Wie is de waarnemer van de geest? Voel alles wat je om je heen ervaart. Wie is de waarnemer van deze gevoelens? Beleef de volledige ervaring van alles wat om je heen gebeurt als gevolg van je vraag.

Ik ben Ronald Hoffman, gepensioneerd professor in de cognitieve wetenschappen aan de Universiteit van Californië in Irvine. Mijn wetenschap wordt nog steeds onderwezen, zelfs na mijn pensionering van het lesgeven, en ik ben overgestapt naar onderzoek. Momenteel onderzoek ik bewustzijn en wiskundige modellen van bewustzijn, en hoe fysica en de ruimtetijd ontstaan uit de theorie van bewustzijn, die zeer precies wiskundig is. Mijn reis heeft zowel een spiritueel als wetenschappelijk aspect. Mijn vader was een minister en een strikte christen. Ik leerde dingen in de kerk op zondag en andere dingen die tegenstrijdig waren op school, begrijp je? Dus de ideeën waren tegenstrijdig. Als tiener realiseerde ik me dat ik de zaken zelf moest begrijpen en besloot dat de vraag die ik wilde beantwoorden was of wij machines zijn?

Zijn mensen gewoon machines of niet? Vanuit het materiële perspectief, zijn wij gewoon machines? En vanuit het spirituele perspectief, kunnen we geen machines zijn. Dit was niet voldoende om te zeggen wat we zijn. Daarom besloot ik deze vraag wetenschappelijk te onderzoeken, zijn we gewoon machines? En de beste oplossing was om kunstmatige intelligentie te bestuderen. Ik ging naar de Universiteit van Massachusetts om te studeren in het kunstmatige-intelligentielaboratorium, dat nu bekend staat als de afdeling Cognitieve Wetenschappen en Neurowetenschappen, om de menselijke kant van de dingen te bestuderen. Ik wilde zien wat machines konden en wat er bijzonder was aan mensen en hersenwetenschap. Om deze vraag te beantwoorden of het spirituele erfgoed, klopt dat?

Of zijn we meer dan gewoon machines, of is het materiële en wetenschappelijke model van de vorige eeuw correct? En zijn we gewoon machines, en is bewustzijn gewoon een gevolg van hersenactiviteit? Het dominante wetenschappelijke materiële model ontkent het bestaan van iets buiten het materiële, het ontkent alles wat niet wetenschappelijk bewezen kan worden. Wetenschap is een doodlopende weg. Het kan de contradictie in de kwantumfysica niet overwinnen, die de ingewijden confronteert met een bewuste geest. Meestal werken religies alleen op het niveau van geloof. Ze hebben hun oorspronkelijke doel verloren om mensen rechtstreeks naar de waarheid van hun bestaan te leiden. Het scheiden van wetenschap en spiritualiteit heeft beiden verarmd. Religies en spirituele systemen hebben dringend strikte methoden nodig om de voorwaarden voor ontwaken te creëren. En de wetenschap moet zich openen voor wat achter het fysieke lichaam van de mens ligt.

Het gaat niet om het verlaten van religie of wetenschap, maar om dieper te gaan en in staat te zijn onszelf te veranderen om een beter hulpmiddel voor verkenning te worden. Wij zijn degene die de ervaring hebben, en wij zijn de ervaring zelf. Religie is de taal en de behuizing voor alle rituelen van meditatie en spiritualiteit die door de generaties heen zijn opgeschreven en overgedragen. Zeker, er is een zeer letterlijke taal die religies en culturen verdeelt wanneer ze letterlijk worden begrepen. Maar als ik de geest van religie voel, kan ik de draad volgen om terug te keren naar de ware ontwaking.

Iedereen heeft het vermogen, ongeacht zijn overtuigingen, want ontwaken is verankerd in het menselijke onbewuste sinds de schepping. Dus ongeacht de naam of de gebruikte taal, sommige fundamentele principes zijn hetzelfde, ongeacht de religies, spiritualiteit of meditatiepraktijken. In mijn jeugd was dit concept vooral toegankelijk in de oosterse spirituele tradities. Het was ook beschikbaar in de westerse tradities, maar het was verdraaid en gecodeerd in die tradities zodat het bijna onbereikbaar werd. Veel mensen van mijn generatie reisden fysiek of geestelijk naar het Oosten op zoek naar dit concept. De oosterse cultuur wordt vergeleken met de westerse cultuur als vreemd.

Dit concept heeft dus een vreemd karakter gekregen door de culturen waarin het voor het eerst werd uitgedrukt. En ik geloof dat veel mensen, inclusief ikzelf, daardoor geloven dat er iets vreemds is aan het niet-dualistische begrip, wat een ander soort leven vereist, zoals het opgeven van gezinsleven, je haar laten groeien, een speciale naam krijgen, een leraar volgen of deelnemen aan vreemde praktijken. Dit heeft helemaal geen betrekking op het fundamentele begrip, maar heeft te maken met de cultuur waarin het begrip in een bepaalde tijd werd uitgedrukt. Nu is het begrip ontdaan van de traditionele culturele verpakking waar we voor het eerst over hoorden. Wat nu beschikbaar is, is het fundamentele begrip.

We kunnen ons leven nu voortzetten zoals het hoort, het gezins- en professionele leven... Het is niet noodzakelijk om uiterlijke veranderingen in het leven aan te brengen. De uitdaging die we op deze planeet hebben is ons denken dat er meer dan één werkelijkheid is. We leven in een wereld die ik de dualiteit noem. Er is man en vrouw, zwart en wit, groot en klein,

"Wat voorafgaat aan het besef. Maar we zien het door de lens van onze zintuigen, wat het universum zijn verschijning geeft. Daarom is ontwaken in vele spirituele praktijken het besef dat wat we als de waarheid van dingen in ruimte en tijd beschouwen, ons fysieke lichaam en dergelijke, niet de absolute realiteit is, maar dat het dieper is dan dat, een realiteit van bewustzijn die voorbij ruimte en tijd gaat, materiële dingen, en dat we niet gescheiden zijn van deze realiteit. De realiteit, op een bepaalde manier, is de basis van ons bestaan. Ontwaken is het ontwaken van de illusie dat we slechts een lichaam in ruimte en tijd zijn en het begrijpen dat we in werkelijkheid de bron van alles zijn. Ik zie voorbij de ruimte en tijd. Ik creëer het in elk moment wanneer ik kijk en mediteer. Hoe word ik wakker? Iemand wordt wakker wanneer hij zich realiseert

dat we in wezen volledig wakker en bewust zijn, compleet, geïntegreerd, tevreden en in vrede. Het is alsof je vraagt hoe de zon schijnt? Licht is haar natuur. Ze is in wezen volledig verlicht. De essentie van ons bestaan is vreugde en vrede. Dit is ons niet duidelijk omdat de essentie van ons bestaan zo geworteld is in de ervaring van het leven dat haar aangeboren vrede en vreugde vervaagd zijn door ervaring. Daarom denken we dat we verlichting nodig hebben. Nee, de essentie van ons bestaan heeft geen verlichting nodig, net zoals de zon in de vroege ochtend geen verlichting nodig heeft. De zon schijnt altijd met dezelfde helderheid. En de essentie van ons bestaan straalt dezelfde vreugde en vrede uit. Maar vreugde en vrede zijn vervaagd door de verstoringen

en het gebrek aan onze gedachten en gevoelens. Mensen zijn in slaap. Daarom werd ik wakker. Ik werd wakker uit dit tijdelijke lichaam in het meditatiecentrum. Het was een zen centrum. We deden mee aan een lange zen sessie van intensieve praktijk. Zen is wonderbaarlijk in het creëren van deze toestand, want er zijn zulke toestanden waar geen uitweg uit is. Het personage van Dan, die meditatie leerde, het personage van Dan dat al deze meditatie deed, de maker van meditatie, begreep dat hij niet kon ontwaken. Alle meditatie technieken, alle verworven praktijken waren nutteloos. En het kwam zover dat dit personage probeerde wakker te worden, maar het mislukte. Het personage dat ik door mijn leven heen leefde en belichaamde, moest gaan of sterven.

En wat blijft er over? Wat blijft er over wanneer er geen doener is, wanneer er geen meditator is om te mediteren of iets te doen dat meditatie wordt genoemd? Wat blijft er over is mijn ware zelf of ik... gewoon ik. Wanneer we ontwaken uit dit kleine, gescheiden zelf, doden of vechten we niet tegen het ego. In feite laten we het gedeeltelijk met pensioen gaan van zijn functie als definitie van het zelf, zodat het kan ontspannen om een deel van ons team te worden, een deel van ons bewustzijn. Dit geeft ons een gevoel van vrijheid in het moment, omdat we de wereld niet langer door een verkleinde lens zien, maar door een open, uitgebreide geest en hart die tegelijkertijd dichterbij en meer in harmonie is. Verlichting betekent niet wakker zijn.

Niemand wordt wakker of verlicht. Het is het besef van het licht, het licht van zuivere kennis, waarvan de natuur vrede en vreugde is, zoals wij altijd zijn. Ik ben Lisa Natoli, een spiritueel leraar. Ik onderwijs genezing, ontwaken en transformatie. Ontwaken is het herkennen van je ware zelf, het herkennen van je zijn, en dat is bewustzijn. En bewustzijn is één woord voor vele woorden die mensen gebruiken om te begrijpen, leven, liefde, God, licht. Dus ontwaken is weten dat ik niet dit lichaam ben dat ik ben, dat nooit sterft of wordt geboren, en dit idee is erg moeilijk voor mij. Ik ben op een spiritueel pad sinds 1992. Ik begon met een cursus in wonderen.

Ik heb dit altijd vanuit een religieus perspectief bestudeerd. Ik bedoel, ik was iemand die vastbesloten was om het zelf en God te kennen en te ontwaken... Ik begreep dit niet omdat ik dacht dat ontwaken iets spiritueels was, iets dat zou gebeuren, zou verschijnen, en het zou als Jezus of Boeddha of al die verlichte leraren zijn, en het gebeurde niet voor mij. Ik begreep niet waarom? Waarom was ik toegewijd en had ik diepe momenten van vrede, vreugde en plezier, en worstelde ik toch nog steeds? Toen begon ik de eenvoud van onze ware natuur te begrijpen, en dat is bewustzijn. Dus de persoon die me nu hoort, het bewustzijn is degene die deze stem hoort, dat zijn wij. En het heeft geen titel, geen geslacht, geen kleur, geen lichaam, en het is volledig onbeperkt.

Ontwaken is het ontwaken tot ons ware zelf. We worden wakker om te beseffen dat ik het bewustzijn ben van deze huidige ervaring omdat ik hier ben. En het is heel normaal om dit te vergeten. We denken dat het niet zo eenvoudig kan zijn. Het begrijpen van ons ware zelf leidt niet naar geluk. Het is geluk... Onze natuur is zelf geluk. Dus het begrijpen van ons ware zelf is geluk. Wie is wakker in dit moment? De geest zal naar iets zoeken om het ingewikkeld te maken. En dat is precies wat er met jou gebeurt, de geest zoekt ernaar. De geest zal altijd dit vergeten. Dus zoek niet naar een antwoord met je geest. Verwijder je gedachten niet en laat je niet meeslepen door de gedachten. Laat je gewoon los van de zorgen en gehechtheden

aan gedachten, visies en overtuigingen. Ga direct naar de ervaring van wie je bent? Probeer de geest niet te ontkennen of een staat te bereiken. Elke actie, elke manipulatie, elke beweging wordt sterk gecontroleerd door de geest. Laat de geest zijn zoals hij is. Mensen kunnen ontwaken in hun dagelijks leven. En ze hebben geen praktijk nodig. Dus soms gebeuren er dingen in het leven die een onderbreking in je patroon veroorzaken. Hier ligt het spontane ontwaken, maar als iemands leven als een robot is of een herhaald patroon volgt, dan is interventie noodzakelijk. Wanneer iemand wordt uitgenodigd tot ontwaken en dit onderbreekt je levenspatroon, wordt dit "sadhana" of spirituele praktijk genoemd, en deze praktijken zijn altijd

beperkend. Er zijn dingen die we leren van de beperkte geest. Dus kunnen ze het vatbaarder maken voor het gebeuren, een beetje door de beperkingen van het zelf te verlichten. Soms wordt gezegd dat ontwaken per ongeluk gebeurt, maar de praktijk maakt je vatbaarder voor het incident. Praktijkmethoden kunnen nuttig zijn om je voor te bereiden op het incident. Maar op een bepaald punt moet je loslaten. Want als de geest iets voortdurend beoefent, dan houdt de geest de teugels vast, de geest is de bestuurder. De praktijken zijn heel nuttig als startpunt om de structuur van het zelf op te bouwen, je kunt zeggen met minder dichtheid of verlichting voor de structuur van het zelf totdat het doorlaatbaarder wordt voor onze ware natuur.

Het tegendeel van de praktijk is dat wanneer je ontwaakt, je beseft dat al die praktijken werden uitgevoerd door het valse zelf, het personage in de virtuele realiteit, en jij, het ware zelf, was nooit beperkt. Alles wat je hoeft te doen is je voorkeuren van het ego los te laten, je los te maken van gehechtheid aan dingen. Alles wat binnen het veld van veranderlijke verschijnselen valt, is het niet het ware zelf, jij die je dacht dat je het was, jij die je altijd hebt geïdentificeerd, zal nooit ontwaken. Je wordt wakker uit dit personage. Je wordt wakker uit de illusie dat je dit beperkte personage bent. Dus wanneer mensen toevlucht nemen tot deze toevlucht, denken ze dat "ik", "mijn kleine zelf" zal ontwaken, en er zullen grote dingen gebeuren.

Maar op een bepaald punt zal mijn kleine zelf dat nooit doen. Het moet opgeven, falen. En pas in de toekomst beseffen we wie we zijn, dat we altijd al bewust waren en aanwezig waren. We waren volledig betrokken in deze rol en dachten dat we het waren. Het directe pad begon mijn spirituele zoektocht in de klassieke Advaita Vedanta school, wat een pad van spiritueel ontwaken was en meditatie van mantra omvatte, dat ik zeer intensief gedurende 20 jaar heb beoefend en mantra-meditatie omvatte het richten van je focus op een geluid dat geleidelijk verdwijnt. Maar toen ik echt in contact kwam met het directe pad, was dit het moment waarop mijn spirituele zoektocht zijn hoogtepunt bereikte.

Want op dit directe pad besteden we geen aandacht aan iets, hoe subtiel ook, bijvoorbeeld de mantra of het geluid of de ademhaling, we laten onze aandacht naar binnen of naar de bron ervan duiken. Laten we het in beeld brengen. Stel je voor dat je je leven op een tv-scherm bekijkt. Je wordt geïdentificeerd als het personage dat op het scherm verschijnt. Dag in dag uit, jaar na jaar ben je betrokken bij het verhaal van het personage totdat je plotseling wakker wordt uit dit verhaal en het scherm waarop het personage verschijnt opmerkt en beseft dat je niet dat personage bent die je bekijkt. Dingen komen en gaan op het scherm. Personages komen en gaan, maar het scherm verandert niet. Personages kunnen nat worden,

maar het scherm wordt niet nat, personages kunnen geïrriteerd raken, maar het scherm raakt niet geïrriteerd. Er zouden geen personages zijn zonder het scherm, en toch blijft het scherm onopgemerkt. De personages leven hun geschreven levens. Bewustzijn is als het scherm. Het is als de ruimte waarin alle gedachten, bewegingen, bewustzijnstoestanden komen en gaan. Gedachten en gevoelens verschijnen en de hele externe wereld verschijnt op

het scherm, maar je zult merken dat je het nooit was. Bewustzijn is altijd al bewust, altijd al aanwezig, en het zal altijd zijn. Als je aandacht naar dat scherm gaat, herken je de waarheid van wie je bent."