Er is een steeds vaker opduikend fenomeen binnen spirituele gemeenschappen: de eindeloze reeks vragen die anderen aan je stellen. “Heb je je losgemaakt van vlees? Mediteer je elke dag? Herhaal je je mantra’s regelmatig? Draag je de juiste symbolen van spiritualiteit? Sta je op bij het ochtendgloren om je affirmaties te reciteren?” Voor velen kunnen deze vragen voelen als een onophoudelijke druk. Het lijkt alsof spiritualiteit niet langer een innerlijke reis is, maar een prestatie wordt, een soort scorebord dat bepaalt of je 'goed genoeg' bent in je zoektocht naar verlichting.
Deze benadering kan vaak leiden tot onnodige stress en twijfel. Waar spiritualiteit oorspronkelijk bedoeld was om bevrijdend te zijn, verandert het in een zoektocht naar het voldoen aan verwachtingen die door zelfbenoemde spirituele autoriteiten, new age-goeroes of bestsellerauteurs worden opgelegd. Het ego schuilt vaak achter deze standaarden, en mensen keuren zichzelf en anderen af wanneer ze niet voldoen aan deze verwachtingen.
Er bestaat de overtuiging dat vlees eten onze energie zou verlagen, en sommige mensen beschouwen degenen die vlees eten als 'negatief' of zelfs 'verachtelijk'. Dergelijke uitspraken kunnen meer stress veroorzaken dan bijdragen aan een verhoogde vibratie of een gezonde spirituele omgeving. Wanneer we spirituele principes gebruiken om anderen te veroordelen, verliezen we het wezenlijke van spiritualiteit uit het oog: het is een reis van zelfontdekking, vrede en compassie.
Laten we even stilstaan bij het idee dat vlees eten je energie zou verlagen. De keuze om vlees te eten is een persoonlijke beslissing, afhankelijk van iemands lichaam, cultuur, tradities en zelfs de spirituele betekenis die men aan voedsel hecht. Het idee dat vlees eten spiritueel schadelijk zou zijn, veroorzaakt onterecht schuldgevoelens en onzekerheid. Wat vaak vergeten wordt, is dat spiritualiteit niet draait om het afwijzen van voedselgroepen, maar om het vinden van innerlijke vrede en het omarmen van jezelf.
De gedachte dat vlees eten onze energie verlaagt en dat we 'slechte mensen' zouden zijn als we ervoor kiezen vlees te consumeren, is een voorbeeld van hoe spiritualiteit gebruikt wordt om anderen te beoordelen en onder druk te zetten. Dergelijke uitspraken, vaak gepresenteerd als spirituele waarheden, veroorzaken juist meer stress. Het lijkt alsof er een strikte richtlijn is die beweert dat je pas spiritueel bent als je veganistisch of zelfs strikt plantaardig eet. Maar dit werkt niet voor iedereen.
Voor veel mensen is het een uitdaging om volledig veganistisch of plantaardig te eten. Ze kunnen zich fysiek uitgeput voelen of zich zelfs slecht gaan voelen wanneer ze proberen zich aan deze levensstijl te houden. Ieders lichaam is anders, en wat voor de één werkt, is misschien niet geschikt voor de ander. Het is van essentieel belang om naar je eigen lichaam te luisteren en keuzes te maken die je energie en welzijn daadwerkelijk bevorderen. Spiritualiteit draait om trouw blijven aan jezelf, niet om het volgen van strikte regels die niet natuurlijk voor je aanvoelen.
Voor veel mensen kan het volledig omarmen van een veganistische levensstijl zelfs leiden tot fysieke ongemakken of een verlies van energie. Spiritualiteit draait niet om het volgen van een rigide dieet of de meningen van anderen over wat goed voor je is. Het gaat om het vinden van de weg die voor jou werkt, en het omarmen van je authentieke zelf.
Spirituele groei is het vinden van balans en innerlijke rust, niet het naleven van dogma’s die anderen je opleggen. Er is geen universele waarheid die voor iedereen geldt. Wat wel geldt, is dat je spiritueel bezig bent wanneer je trouw blijft aan jezelf en je eigen pad volgt. Het gaat niet om de vraag wie wel of niet mediteert, wie vlees eet of wie zich op een bepaalde manier kleedt. Het draait om het innerlijke proces van zelfkennis, begrip en acceptatie van alles wat je bent.
Het spirituele ego, dat zegt "ik ben beter dan jij" omdat ik bepaalde dingen doe, is geen ware spirituele benadering. Het is het ego zelf dat probeert zich af te zonderen van anderen. Echte spiritualiteit vraagt ons om het ego te doorzien, niet om het te versterken. Het vraagt om compassie, voor anderen én voor jezelf.
Als je een biertje of een wijntje wilt drinken, doe dat dan gewoon. Spiritualiteit draait niet om het afwijzen van de simpele geneugten van het leven, maar om het vinden van balans. Geniet van de momenten waarin je kiest voor ontspanning, zonder schuldgevoel of oordeel. Het gaat er niet om wat je consumeert, maar hoe je je verhoudt tot die momenten en hoe je je keuzes maakt. Drink in vreugde, niet uit verplichting of verwachting, en wees bewust van wat je doet. Alles met mate en intentie als je al gevoelig bent, scheelt veel de volgende dag .
Wat echt belangrijk is in spiritualiteit, is trouw blijven aan jezelf en je eigen waarheid volgen. Het gaat niet om vlees eten of niet, of je nu mediteert op een yogamat in een serene ruimte of je eigen unieke manier van leven volgt. Wat telt, is dat je je spirituele pad bewandelt vanuit een plek van liefde en integriteit, zonder jezelf of anderen te veroordelen voor hun keuzes. Spiritualiteit is geen lijst van prestaties die je moet afvinken, maar een proces van verbinding met jezelf en met de wereld om je heen.
Er zijn ook degenen die beweren dat ze 'geascendeerd' zijn, die hun 'verlichte' staat van zijn hoog in het vaandel dragen. Vaak blijkt echter dat de mensen die het hardst roepen dat ze geascendeerd zijn, degenen zijn die het meest vastzitten in hun eigen spirituele ego. Het spirituele ego is een valkuil die ons doet geloven dat we beter zijn dan anderen vanwege onze kennis, meditatiepraktijken of keuzes. Spirituele verlichting is geen staat van superioriteit, maar een diepe verbinding met je eigen ziel en het loslaten van oordeel over anderen.
In werkelijkheid zijn we allemaal mensen die door het leven navigeren, elk met onze eigen uitdagingen, lessen en bagage. Het spirituele pad is een innerlijke reis, waarin we leren om in harmonie met onszelf en de wereld om ons heen te leven. Het is geen race naar een bepaald doel, en zeker geen wedstrijd om te zien wie het meest verlicht is. Het gaat om zelfacceptatie, mededogen en het begrijpen dat we allemaal op onze eigen unieke manier met de wereld interageren.
Je bent de stuurman van je eigen levensreis. Soms is de oceaan onstuimig, soms is de horizon onduidelijk, en het lijkt alsof de wereld om je heen niet altijd dezelfde koers volgt als jij. Maar dat maakt niet uit. Het gaat erom dat je met vertrouwen je eigen pad volgt, ongeacht wat anderen van je verwachten. Als je niet voldoet aan de eisen van zogenaamde spirituele mensen of hun regels, betekent dat niet dat je minder spiritueel bent. Het betekent alleen dat je de moed hebt om jezelf te zijn, en dat is precies waar spirituele groei om draait.
Laat je niet verleiden om jezelf te vergelijken met anderen die claimen het pad beter te begrijpen. Veroordeel jezelf niet als je niet voldoet aan de spirituele eisen van anderen. Jij bent al genoeg. Jij bent al spiritueel, precies zoals je bent. Het is je intentie, je liefde en je bewustzijn die er toe doen. Wanneer we onszelf toestaan om te zijn wie we werkelijk zijn, zonder angst voor oordeel, openen we de deur naar een diepere en authentiekere spiritualiteit die gebaseerd is op vrijheid en zelfacceptatie.
Het gaat niet om de 'perfecte' spirituele routine, maar om de bereidheid om trouw te blijven aan jezelf, je eigen waarheid te volgen, en mededogen voor anderen én jezelf te cultiveren. Verlichting komt niet door jezelf of anderen te beoordelen, maar door je hart te openen voor alles wat is, inclusief je eigen unieke reis. Dus zet koers over je eigen oceaan, en wees niet bang om je eigen route te bepalen. Je innerlijke kompas kent de weg, en het enige wat je nodig hebt, is om naar je eigen stem te luisteren.
Het belangrijkste is dat je trouw blijft aan jezelf, dat je handelt vanuit liefde en respect, je eigen innerlijke wijsheid volgt en jezelf de ruimte geeft om te groeien op jouw manier. Je hoeft niet te voldoen aan de eisen van een spiritueel ego om werkelijk spiritueel te zijn. Het enige wat je nodig hebt, is jezelf te zijn, in volledige acceptatie van wie je bent.
Het leven zelf is goddelijk. Niet als een idee, niet als iets dat we buiten onszelf moeten zoeken, maar als een levend, ademend principe dat in alles aanwezig is. In de kleinste beweging, de zachtste windvlaag, een blik, een woord, een onverwachte stilte. Alles wat leeft draagt diezelfde heilige vonk in zich – een bron die niet benoemd hoeft te worden, maar gevoeld kan worden, diep vanbinnen.
We hoeven niet naar boven te kijken om het goddelijke te vinden, want het stroomt door ons heen, door elk levend wezen, door de aarde zelf. Het leven ís geen opstap naar iets hogers – het is het hogere, in vorm gegoten. Elk moment dat we werkelijk aanwezig zijn, raken we dat mysterie aan.
Spiritualiteit hoeft dus niet los te staan van het leven. Integendeel: het leven is de spirituele weg. De manier waarop we ademen, hoe we luisteren, hoe we omgaan met pijn, liefde, verwarring en vreugde – alles is doordrenkt van diezelfde diepe kracht die sommigen 'God' noemen, anderen 'Bewustzijn', 'Liefde', of simpelweg: het Leven zelf.
Wie het leven eerbiedigt zoals het is – met al zijn rauwheid, schoonheid en onverwachte wendingen – eerbiedigt het goddelijke in zijn puurste vorm.